Binnen het gebied De Bulkenaar wisselen bebouwing en groen elkaar af. ‘Het gebied wordt een soort groene loper tussen de stad en het platteland. Nu is er nog een harde grens tussen bebouwde kom en het buitengebied, maar ik voorzie dat de komende jaren die gebieden steeds meer in elkaar gaan overlopen, waarbij de gebieden in verhouding en balans met elkaar staan.’ Die voorspelling doet wethouder Arwen van Gestel.

Het uitgangspunt voor het gebied De Bulkenaar is drieledig. Natuurlijk gaat het om de komst van het nieuwe ziekenhuis, maar ook de ontsluiting van de stad wordt aangepakt. En er wordt natuurlijk een prachtig landschapspark ingericht waarmee we het ecosysteem in dit gebied een flinke upgrade geven.

Dat Bravis hier een nieuw ziekenhuis wil bouwen, biedt ontzettend veel kansen. Er ontstaat een ziekenhuis wat de zorg van de regio op kan pakken en wat ook kan zorgen voor doorontwikkeling en verbreding van die zorg. Nu moeten onze inwoners nog regelmatig naar Rotterdam of Antwerpen rijden, maar hoe mooi zou het zijn als ze straks ook gewoon in Roosendaal terecht kunnen.

Deze ontwikkelingen rondom het ziekenhuis vormen meteen een mooie aanleiding om de ecologische zones in het gebied te versterken, zodat er een blauwgroene buffer ontstaat vanuit de wijk Tolberg, richting het park waar alle inwoners terecht kunnen voor vermaak en plezier. Hoe dat landschapspark er precies uit komt te zien, vullen we samen in met inwoners.

We begrijpen dat de komst van het nieuwe ziekenhuis, en alles wat daarbij hoort, een grote verandering is voor de omgeving. We proberen hen daarom zoveel mogelijk te betrekken bij de ontwikkelingen. Dat blijft een leerproces, waarbij we steeds afwegen wie we wanneer betrekken én hoe. We richten ons in elk geval op het gesprek blijven voeren. Met elkaar, maar ook met het ziekenhuis.

In het najaar van 2023 starten we met een manier van participeren rondom het landschapspark. Dat doen we het liefst op locatie, waarbij de aanwezigen de mogelijkheid krijgen om ideeën mee te geven. In het verleden heb ik gemerkt dat het soms onnodig schuurt. Omwonenden waren bijvoorbeeld bang dat het ziekenhuis te hoog zou worden om op een goede manier landschappelijk in te kunnen passen. Uit de eerste schetsen blijkt dat dat niet het geval is. De omgeving en het ziekenhuis zijn mooi in balans met elkaar.

Er moet een synergie ontstaan tussen de inpassing van het ziekenhuis en de inrichting van de omgeving. Ik ben er dan ook van overtuigd dat dit een prachtige aanvulling is op onze mooie stad en dorpen.